اثرات کاربرد خارجی سالیسیلیک‌اسید بر رشد و برخی صفات مرفوفیزیولوژیک نیشکر تحت شرایط شوری

در این تحقیق اثر سالیسیلیک‌اسید بر رشد و برخی پاسخ‌های فیزیولوژیک نیشکر (Saccharum officinarum L.) واریته CP69-1062 تحت تنش شوری مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی تحت شرایط گلخانه‌ای در مؤسسه تحقیقات و آموزش توسعه نیشکر خوزستان، در سال 1391 اجرا گردید. تیمار‌های آزمایشی شامل سه سطح شوری آب آبیاری (1>، 3 و 6 دسی‌زیمنس بر متر) و چهار غلظت سالیسیلیک‌اسید (صفر، 5/0، یک و 5/1 میلی‌مولار) بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد سالیسیلیک‌اسید در فاز رویشی به‌صورت محلول‌پاشی موجب بهبود وزن خشک اندام هوایی، محتوای نسبی آب برگ، محتوای کلروفیل، و کاهش سدیم و کلر گردید. تیمار محلول‌پاشی با سالیسیلیک‌اسید با غلظت یک میلی‌مولار به‌ترتیب موجب افزایش 70/6، 05/5 و 80/55 درصدی وزن خشک اندام هوایی، درصد محتوای نسبی آب برگ، نسبت پتاسیم به سدیم برگ و کاهش 15 و 78/15 درصدی سدیم برگ و کلر برگ در مقایسه با عدم کاربرد سالیسیلیک‌اسید (شاهد) شد. نسبت پتاسیم به سدیم برگ همبستگی مثبت و معنی‌داری با وزن خشک اندام هوایی (** 78/0r = )، محتوای نسبی آب برگ (** 66/0r = )، کلسیم برگ (** 70/0r = )، همبستگی منفی و معنی‌داری با سدیم برگ (** 85/0- r =)، کلر برگ (* 80/0- r =)، داشت. سالیسیلیک‌اسید در غلظت 5/1 میلی‌مولار به دلیل تغییر صفات فیزیولوژیک گیاه نسبت به تیمار 5/0 و یک میلی‌مولار اثر مثبت کم‌تری در شرایط تنش شوری داشت. نتایج نشان می‌دهد که کاربرد سالیسیلیک‌اسید با غلظت یک میلی‌مولار در لیتر در کاهش عوارض تنش شوری مؤثر بوده و در شرایط آب و خاک مشابه کاربرد آن در نیشکر به‌صورت محلول‌پاشی توصیه می‌گردد.